Lately selalu rasa diri x dihargai. Mungkin perasaan sy saja kot. Terasa sedih bila usaha, niat dan perbuatan kita x dipedulikan. Rasa kecik je.
Terasa gak rendah diri. Bila org wat dunno je. Bila diperlukan baru dicari, diconsult, di tagih khidmat, selepas tu dibiarkan terkapai2 keseorangan. Cam abis madu sepah dibuang.
Tapi tu lah. Senang kesian dan kasihan melihat rupa kepada yg memerlukan. Membuatkan hati ini senang memaafkan, menolong tanpa meminta balasan. Mungkin itu yg tuhan jadikan sy kot. Berkhidmat dan berbakti.
Mungkin tuhan nak ckp "adalah bahagian mu nanti. Sabar". Sy selalu pegang kata2 teman sy "biar org wat kita, jgn kita wat org" "keje kena ikhlas. Jgn harap balasan. Balasan dtg mungkin bukan dlm bentuk wang ringgit". Saya amalkan itu.
Walaupun kekadang hati kata PM tp sy x smpi hati. Sy masih berkhidmat pada org2 yg berpelakuan sedemikian. Sbb sy pikir ilmu, kudrat dan kesenangan yg sy ada patut dikongsi bersama. Dikongsi kepada yg masih mempercayai sy.
Adakah sy lemah?
Adakah sy lampi?
Adakah sy x belajar2?
Tiada jwpan utk itu... cuma rasa lega... thks ekspresi kerana sudi mendengar luahan rasa sy...
Sigh.......
Sent via BlackBerry Smartphone
No comments:
Post a Comment